نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار حقوق دانشگاه اصفهان
2 دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه اصفهان
چکیده
اصل ثبات قراردادها، امروزه در اغلب نظام‌های حقوقی پذیرفته شده است. اصل حاکمیت اراده اقتضا می‌کند که مفاد تراضی همواره لازم الاجرا باشد و هیچ‌یک از طرفین قرارداد نتواند با تخطی از قصد مشترک، از اجرای تعهدات ناشی از عقد یا معاهده خودداری کند. با این وجود، نمی‌توان اصل ثبات را همواره به عنوان یک قاعده مطلق دانست. زیرا عدم رعایت این اصل در شرایط خاصی مجاز دانسته شده است. لذا چنانچه تغییر بنیادین اوضاع و احوال، تعادل قراردادی را به صورت اساسی بر هم زند، در این صورت تعدیل یا فسخ قرارداد یا معاهده، جایگزین حکم اولیه که همان التزام به مفاد قرارداد یا معاهده است، می‌گردد. دکترین تغییر بنیادین اوضاع واحوال که صرفاً در تعهدات مستمر جریان دارد، هم درحقوق داخلی و هم در حقوق بین‌الملل مطرح شده است. در عرصه معاهدات بین‌المللی قاعده ربوس به عنوان یک استثناء وتحت شرایط خاصی پذیرفته شده است. در حقوق ایران تعدیل قرارداد در نتیجه تغییر اوضاع واحوال مورد اختلاف است و نظر غالب بر رد دخالت دادگاه در قرارداد است. امّا به نظر می‌رسد با سه مبنای نظریه غبن حادث، قاعده عسر و حرج وتئوری تفسیراراده متعاملین، می‌توان این قاعده را در موارد استثنائی در حقوق ایران پذیرفت.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Comparative Examination of Doctrine of "Rebus Sic Stantibus" in International Law and in the Iranian Legal System
نویسندگان [English]
- Mahmoud Jalali 1
- Hamid Araei 2
1 Assistant Professor of Law, University of Isfahan
2 Master of Private Law Student, University of Isfahan
چکیده [English]
Principle of "stability of contracts" has been recognized by most legal systems. Autonomy of contracts and their subordination from the common intents of the parties, require the content of contracts to be always binding upon the parties. However, the scope of the principle is not absolute. For in certain circumstances, noncompliance with the principle has been accepted both at national and international levels. Thus, jurists have always tried to replace the applicability of the principle pacta sunt servanda with adjustment or abrogation of contracts, if fundamental changes of circumstances disturb the contractual adjustment between the parties making implementation of obligations too difficult. Doctrine of rebus sic stantibus is applicable both to national and international long lasting obligations. In international law resort to the doctrine is an exception to the principle of pacta sunt servanda. The Iranian legal system has approached the issue carefully and consequently, making adjustment in contracts due to fundamental changes in circumstances of concluding time of contracts is a controversial matter. Nevertheless, it seems that the principle can exceptionally be accepted in the Iranian private law on three grounds of "sudden deception" (ghabne hades), "rule of hardship" (Osr VA Haraj) and "theory of interpretation of parties intents".
کلیدواژه‌ها [English]
- Contract
- Treaty
- Rebus Sic Stantibus
- Pacta Sunt Servanda
- Iranian Legal System
- International Law
)
ارسال نظر در مورد این مقاله